Met haar korte beentjes was ze natuurlijk snel moe, dus moest ze veel uitrusten.
Zoals hier, bij de voet van het standbeeld.
Of op een rotte boomstam.
Ze was zelfs zo moe, dat ze niet meer mee wilde lopen naar de auto en ons al zat uit te zwaaien.
En na een diepe zucht en nog wat meters verder had ze weer hetzelfde idee.
Uiteindelijk heb ik haar dan toch maar gedragen.